Wat is de betekenis van verkenning?

verkenning - Zelfstandignaamwoord 1. voorbereidend ontdekken hoe een gebied is. 2. observatie van een gebied om strategische doelen te ontdekken of informatie te verkrijgen om een algemeen beeld van de situatie te krijgen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verkennen met het achtervoegsel -ing

verkenning - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-ken-ning 1. rondgaan om te kijken of alles goed gaat ♢ er werd een verkenning uitgevoerd in het vijandelijke gebied Zelfstandig naamwoord: ver-ken-ning de verkenning...

bespieding; ondersoek.

s., forkenning.

v. (-en), het verkennen ; in ’t bijz. als milit. term: al die handelingen waardoor men een nauwkeurige kennis tracht te verkrijgen, hetzij van de sterkte, de toestand en de stelling van de vijand, hetzij van alles wat een of andere landstreek, uit een militair oogpunt beschouwd, belangrijks oplevert: op verkenning uitgaan, uitzenden; &...

v. verkenningen (verspieding): mil. de verkenning bestaat in de bespieding van de stellingen, de sterkte van den vijand: op verkenning uitgaan.

v. (-en) het verkennen: op uitgaan; iemand op uitzenden.

v. (-en), 1. het verkennen; m.n. (milit.) verspieding van de situatie van de vijand; 2. onderzoek.

een handeling, waardoor men eene nauwkeurige kennis tracht te bekomen van de 'sterkte, den toestand en de stelling des vijands en van alles, wat de eene of andere landstreek voor belangrijks oplevert. Zij heeft bij oorlog te land plaats door kleinere troepenafdeelingen (patrouilles) of grootere (detachementen) te voet, te paard, per velocip&eg...