Wat is de betekenis van verjagen?

verjagen - Werkwoord 1. (ov) dwingen om weg te gaan ♢ De soldaten verjoegen met schoten in de lucht de betogers. ♢ Vuurwerk was oorspronkelijk bedoeld om kwade geesten te verjagen. Woordherkomst Afgeleid van jagen met het voorvoegsel ver-.

verjagen - onregelmatig werkwoord uitspraak: ver-ja-gen 1. zorgen dat ze naar een andere plaats gaan ♢ de vluchtelingen zijn verjaagd uit hun land Onregelmatig werkwoord: ver-ja-gen ik verjaag ...

v., for-, fuortjeije, fuort-, útreagje, (for)balje; iem. van het erf —, immen fan it hiem banne.

verjagen; sich verjagen, schrikken (noordd.).

...

(verjaagde, verjoeg, heeft verjaagd), wegjagen, verdrijven: katten, mussen verjagen; de vijand uit zijn stellingen verjagen ; hersenschimmen verjagen.

verjaagde of verjoeg, h. verjaagd (wegjagen, verdrijven): mussen door schoten verjagen; den vijand verjagen.

(vər'ja:gən) (verjoeg en verjaagde, heeft verjaagd) verdrijven, wegjagen.

(verjaagde, verjoeg, heeft verjaagd), wegjagen, verdrijven: mussen verjagen; hersenschimmen verjagen.