Wat is de betekenis van verhoor?

verhoor - Zelfstandignaamwoord 1. een indringende ondervraging van een gevangene of verdachte ♢ In het verhoor kreeg de politie weinig van hem los. verhoor - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhoren ♢ Ik verhoor...

verhoor - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-hoor 1. ondervraging door politie of rechter ♢ bij het verhoor van de gedachte was de advocaat aanwezig 1. een verhoor afnemen [iemand verhoren]...

Fase na aanhouding waarbij de verdachte wordt ondervraagd. Maximale duur: zes uur, de periode tussen twaalf uur ’s nachts en negen uur ’s ochtends niet meegerekend.

ondervraging om waarheid vas te stel; ondervra; beantwoord (gebed).

s.n., forhoar (it), forhear (it); een — afnemen, yn 't forhoar nimme; een — moeten ondergaan, foar ’t forhoar moatte.

...

o. (verhoren), (recht.) (in het strafrecht) ondervraging die een beschuldigde of verdachte door daartoe bevoegde ambtenaren ondergaat; (in het burgerlijk recht) ondervraging door de rechter : een verhoor afnemen, ondergaan ; het verhoor van getuigen ; iem. in verhoor nemen, hem afzonderlijk nemen en ondervragen : verh...

is de ondervraging door een rechter van een voor hem verschenen persoon ten einde gegevens te verkrijgen, van nut voor de berechting van het hem voorgelegde geschil. Hij kan derden verhoren (z bewijs, deskundige, getuige),doch ook partijen; hij doet dit laatste op verzoek van partijen of uit zichzelf. Het Nederlands burgerlijk procesrecht to...

o. verhoren (ondervraging): het verhoor der getuigen; iem. in verhoor nemen, apart nemen en ondervragen; het verhoor afnemen; in verhoor zijn; een verhoor ondergaan.