Verhevenheid
s., forhevenens, forhevenheit.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (...heden), 1. het verheven-zijn; 2. hoogte, plaats die uitsteekt boven de omgeving : op een verhevenheid staan ; de verhevenheden van de bodem ; 3. hoogheid, hoge vlucht: verhevenheid van stijl; — edelaardigheid: verhevenheid van karakter.
M. J. Koenen's (1937)
v. verhevenheden (het oprijzen, uitsteken boven de omgeving; inz. concreet: hoogte, heuvel): fig. de verhevenheid van zijn karakter, edelaardigheid; verhevenheid v. rang, aanzienlijkheid; concreet: een kleine verhevenheid.
Jozef Verschueren (1930)
(vər'he:vənheit) v. (...heden) I. [< verheven I] 1. Eig. het verheven zijn. 2. Metn. wat verheven is, hoogte, heuvel. II. het → verhevene (II).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v. (-heden), 1. het verheven zijn; 2. hoogte; 3. hoge vlucht: verhevenheid van stijl.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: