Wat is de betekenis van vergrijp?

vergrijp - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vergrijpen ♢ Ik vergrijp 2. gebiedende wijs van vergrijpen ♢ vergrijp! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vergrijpen ♢ vergrijp j...

vergrijp - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-grijp 1. overtreding van de regels van de wet ♢ Ciske heeft wel eens iets gestolen en is veroordeeld voor dat vergrijp Zelfstandig naamwoord: ver-grijp het vergrijp...

s.n., forgryp (it), misgryp.

...

o. (-en), handeling waardoor men inbreuk maakt op enigerlei regel, orde of voorschrift; delict, strafbaar feit (eert. overtreding): voor een gering vergrijp iem. straffen; vergrijpen tegen de goede zeden, tegen de eerbaarheid; — in ’t bijz. met betr. tot de krijgstucht.

o. vergrijpen (misstap, overtreding): e. vergrijp tegen de goede zeden.

(vər'grijp) o. (-en) het (zich) vergrijpen, misstap : een tegen de goede zeden. Syn. → misdaad.

o. (-en), handeling waardoor men inbreuk maakt op een regel, orde of voorschrift; delict, strafbaar feit.

VERGRIJP - o. (-en), misdaad, overtreding: voor een gering vergrijp iem. straffen; vergrijp tegen de goede zeden, tegen de eerbaarheid. VERGRIJPJE, o. (-sb