vergeving
vergeving - Zelfstandignaamwoord 1. het iemand niet kwalijk nemen van iets Woordherkomst Naamwoord van handeling van vergeven met het achtervoegsel -ing Synoniemen vergiffenis
Wiktionary (2019)
vergeving - Zelfstandignaamwoord 1. het iemand niet kwalijk nemen van iets Woordherkomst Naamwoord van handeling van vergeven met het achtervoegsel -ing Synoniemen vergiffenis
Muiswerk Educatief (2017)
vergeving - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-ge-ving 1. het kwijtschelden van iemands schuld ♢ je moet niet kwaad blijven, maar hem vergeving schenken Zelfstandig naamwoord: ver-ge-ving de vergeving Sy...
Jean Pierre Wils (2007)
Vergeving is een supererogatoire morele act, die vooral vanuit religieus, met name christelijk perspectief is overdacht en uitgewerkt. Ze bestaat in een gratuïete gave door degene aan wie onrecht gedaan is, aan degene die het onrecht heeft gedaan; in die gave wordt de daad van de onrechtpleger niet vergeten, maar wordt zij hem niet langer als schul...
Prof.dr. Pieter W. van der Horst (2006)
Vergeving van zonden is volgens het vroege jodendom alleen mogelijk als er ook boete wordt gedaan of oprecht berouw wordt getoond. Na de verwoesting van de tempel in 70 n. C. werd vergeving door boetedoening het belangrijkste substituut van de cultische verzoening door offers. Het concept van Gods genade speelt hierin een centrale rol. Ook in het v...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. kwijtschelding : de vergeving der zonden ; — vergiffenis, verschoning : bij U is vergeving (Ps. 180:4); opdat zij vergeving der zonden ontvangen (Hand. 26: 10); 2. begeving; 3. vergiftiging.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: