Wat is de betekenis van vergadering?

vergadering - Zelfstandignaamwoord 1. een georganiseerde bijeenkomst voor bespreking en overleg ♢ Door zijn toedoen ging de vergadering een half uur later van start. Woordherkomst Naamwoord van handeling van vergaderen met het achtervoegsel -ing. Synoniemen meeting Verwan...

vergadering - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-ga-de-ring 1. het bij elkaar komen om ergens over te praten ♢ de voorzitter opent de vergadering Zelfstandig naamwoord: ver-ga-de-ring de vergadering ...

Verzamelnaam voor allerlei vormen van formeel groepsoverleg met als doel informatie verstrekken / uitwisselen, ideeën en meningen uitwisselen, een besluit nemen of taken verdelen. Vaak is een vergadering multidisciplinair, d.w.z. vanuit verschillende disciplines (bijvoorbeeld pedagogen, sportleiders en bewegingsagogen). Een vergadering kenmerk...

Degene die zich in een vergadering hoort praten, zou in het dagelijkse leven geen holle frasen moeten verkopen, omdat hij dan als een praatjesmaker gezien zou kunnen worden, of in ieder geval als een niet al te betrouwbaar mens. (Zie ook ‘Toespraak’).

s., gearkomste, gearsit, gearleger, forgearring, byienkomst.

v. (-en), 1. het vergaderen; 2. het bijeenkomen : recht van vergadering, de bevoegdheid om met anderen samen te komen ter gemeenschappelijke beraadslaging of handeling; 3. georganiseerde bijeenkomst van personen : een vergadering beleggen, bijeenroepen, openen, leiden, sluiten., opheffen; staande (gedurende) de vergadering ; sche...

v. vergaderingen (het vergaderen; de vergaderplaats; de vergaderde menigte): een vergadering bijeenroepen, uitschrijven; de vergadering sluiten, openen; vergadering met debat.

Recht van vergadering (Ned. recht) vindt zijn grondslag in art. 9 der Grondwet. De uitoefening van dit recht wordt (vlg. dit art.) geregeld en beperkt in het belang der openbare orde. De wet van 22 April 1855 Stbl. 32 bepaalt dienaangaande het volgende. Voor openbare vergaderingen tot beraadslaging in de openlucht is vergunning van den burgemeester...

(vər'ga:dəring) v.(-en; -etje) I. Eig. het vergaderen, bijeenkomst: een beleggen, bijeenroepen, houden, ophef jen, schorsen, sluiten, uitstellen, verdagen: staande de de wordt hervat. II. Metn. 1. vergaderde personen. 2. vergaderplaats : naar de gaan.

Vergadering - samenkomst ter gemeenschappelijke beraadslaging of handeling. Art. 18 der algemeene beginselen, voorafgaande aan de staatsregeling van 1798 kende allen burgers het recht toe te vergaderen, ter onderlinge voorlichting, ter opwekking van vaderlandsliefde en ter nauwer verbintenis aan de staatsregeling. De volgende grondwetten en ook de...

v. (-en), 1. het vergaderen; 2. het bijeenkomen: recht van vergadering, de wettelijke bevoegdheid om met anderen samen te komen ter gemeenschappelijke beraadslaging; 3. georganiseerde bijeenkomst van personen: een vergadering beleggen; 4. de vergaderde personen en de plaats van bijeenkomst: waar is de vergadering? In Nederland en België is voo...

z.n.v. - Het tegen elkander komen van twee stukken van inhouten. Vergadering van een korte vrang en een onderbuikstuk. De vergaderingen worden loodrecht op het inhout gericht.