Verdrietelijk
adj., fortr(i)etlik.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), wat verdriet veroorzaakt, hinderlijk, onaangenaam : dat is erg verdrietelijk.
Jozef Verschueren (1930)
(vәr'dri:tәlәk) bn. en bw. (-er, -st) 1. met verdriet, verdrietig. 2. onaangenaam, hinderlijk, kwellend: wat een weer!
J.H. van Dale (1898)
VERDRIETELIJK - bn. (-er, -st), met verdriet, verdrietig; kwellend, hinderlijk, onaangenaam: verdrietelijk weertje. VERDRIETELIJKHEID, v. (...heden), onaangenaamheid, kleine tegenspoed: verdrietelijkheden des levens; kwelling, verveling.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: