Wat is de betekenis van VERDORVEN?

verdorven - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van verderven Woordherkomst voltooid deelwoord van verderven maar met een klinkerwisseling e-o (IPAː /ɛ/ - /ɔ/)

adj., fordoarn.

bn. (-er, -st), bedorven in zedelijke zin, slecht: een verdorven mens ; in deze verdorven eeuw; een verdorven hart.

bn. (geheel of in de grond bedorven): de verdorven jeugd, zedelijk bedorven.

(vər'dorvən) bn. en bw. (–er, –st) 1. geheel bedorven. 2. onzedelijk : een – jongen.

bn. (-er, -st), bedorven in zedelijke zin, slecht: een verdorven mens.

...

VERDORVEN - bn. (-er, -st), bedorven; (fig.) onzedelijk : een verdorven mensch ; in deze verdorven eeuw; een verdorven hart. VERDORVENHEID, v. bederf, onzedelijkheid, ontaarding ; zedenbederf ; de verdorvenheid is groot

...