Wat is de betekenis van verdomd?

(1950+) (als versterking) erg, in hoge mate: 'verdomd mieters*. • Hij sloeg zonder verder na te denken rechtsaf. ,Verdomd mieters stil,' zei hij opgewekt. (Tirade. Jaargang 7. 1963) • 'Verdomd mieters!' Ze zweeg abrupt. (J.J. Voskuil: Het bureau. 1996) • Verdomd mieters.' Klaas fronste zijn wenkbrauwen. 'Het is werkelijk zo,' verze...

verdomd - Bijvoeglijk naamwoord 1. waardeloos, teleurstellend ♢ Die verdomde auto wil niet starten! 2. verdomd - Bijwoord 1. in hoge mate ♢ Dat is een verdomd grote praalwagen. ♢ Dat zijn verdomd vee...

verdomd - bijvoeglijk naamwoord, tussenwerpsel uitspraak: ver-domd 1. heel erg akelig, vies of lelijk ♢ die verdomde kerel is een schande voor de buurt 1. verdomde Lowietje [iemand die geen goed ka...

Bastaardvloek die gevormd is van verdomme. De term is geheel tot interjectie geworden en drukt slechts verbazing en ergernis uit. Het gebruik ervan kan ook adverbiaal zijn, zoals in verdomd goed.

...

I. bn. bw., vervloekt (als krachtterm), gemeen, afschuwelijk, erg: die verdomde sommen; een verdomde kerel; die verdomde jongens, lastig; — (bw.) dat is verdomd duur; verdomd gemeen handelen; — als krachtige bevestiging : verdomd waar; (is het) verdomd?, is het werkelijk waar ? II. tw., vervloek...

(vər'domt) 1. tw. vervloekt. 2. bn. en bw. vervloekt (als krachtterm), gemeen: die –e kerel! 3. bw. (als sterke bevestiging) werkelijk : – goedkoop!.

bn. en bw., vervloekt (als krachtterm), afschuwelijk, erg: die verdomde jongens, lastige; dat is verdomd duur; als krachtige bevestiging; is het verdomd ?, is het werkelijk waar? tw., vervloekt.

...