Wat is de betekenis van verdichten?

verdichten - Werkwoord 1. ergatief (natuurkunde) (o.a. van dampen en gassen:) dichter worden ♢ T.g.v. invloeden buiten de wolk onstond druk en t.g.v. de zwaartekracht verdichtte de wolk tot een platte draaiende schijf. 2. (ov) (natuurkunde) (dampen en gassen:) dichter maken 3. (natuurkunde) (refl)...

1. Dichter (doen) worden, een meer aaneengesloten geheel (doen) vormen, compacter (doen) worden. Inz. van of m. betr. t. op een rij geplaatste planten als omheining e.d.: de haag is in een jaar goed verdicht. 2. M. betr. t. kelders, waterputten enz.: voor water ondoordringbaar maken; dichtmaken, dichten.

v., stâlle, optinke.

verdichten, dichter maken; samenpersen.

(verdichtte, heeft en is verdicht), 1.dichter maken, inz. van dampen en gassen, samenpersen : een werktuig om de lucht te verdichten ; 2. dichter worden, condenseren: de dampen verdichten (zich) tot fijne druppels.

I. verdichtte, h. verdicht (dichter maken): gassen verdichten, samenpersen; zich verdichten. II. verdichtte, h. verdicht (uitdenken, verzinnen).

(vər'dicht) (verdichtte, heeft verdicht) 1. samendringen, -persen : een werktuig om gassen te –. Syn. kondenseren. 2. verzinnen, uitdenken : een geschiedenis –. Syn. bedenken.

(verdichtte, heeft en is verdicht), 1. dichter maken, m.n. van dampen en gassen, samenpersen; 2. zich verdichten, dichter worden, condenseren.

...