Wat is de betekenis van verbreking?

verbreking - Zelfstandignaamwoord 1. een einde aan een bestaande verbinding ♢ Verbreking van de overeenkomst. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verbreken met het achtervoegsel -ing

(de) <bnl. veroud.> cassatie.

Cassatie; beroep in cassatie; vaak in de verb. de voorziening in verbreking verwerpen e.d., het beroep in cassatie verwerpen; in verbreking gaan, in cassatie gaan. In de namiddag werd ik ter griffie ontboden samen met Rochus, waar ons ’n mededeling van auditeurgeneraal G. betekend werd, vermeldend dat de verbreking bij arrest va...

v., het verbreken; (Zuidn.) cassatie.

v.; zie b r a a k en c a s s a t i e; België: zich in verbreking voorzien, een zaak voor het hof v. verbreking brengen.

➝ Cassatie; Hof van verbreking.

(vər'bre:king) v. het verbreken, (in)breuk, inbraak, schending, overtreding.

v., 1. het verbreken of verbroken worden; 2. (België) beroep in cassatie van het Hof van Cassatie. In het Belg. recht is verbreking het buitengewoon middel van verhaal dat, met inachtneming van de wettelijke voorwaarden, voor het Hof van Cassatie kan worden ingesteld en vrijwel vergeleken kan worden met het beroep in cassatie voor de Hoge Raa...