Wiktionary (2019)
verbluffen - Werkwoord 1. (ov) verstomd doen staan van verbazing ♢ Maar ook de gedichten van Slauerhoff over zwervers en opiumschuivers, de onbegrijpelijke erupties van Lucebert en dat idiote boek over een gestoorde jongen met een speelgoedkonijn verbluften me. Woordherkomst Afgeleid...
Muiswerk Educatief (2017)
verbluffen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-bluf-fen 1. iemand met grote woorden tot zwijgen brengen ♢ hij verblufte ons met zijn verhaal Regelmatig werkwoord: ver-bluf-fen ik verbluf ...
M. J. Koenen's (1937)
verblufte, h. verbluft (overbluffen, door bluf uit het veld slaan): je meende mij te verbluffen.
Jozef Verschueren (1930)
(vər'bluffən) (verblufte, heeft verbluft) 1. door bluf bedwelmen, de mond stoppen : hij meende mij te –. 2. ontmoedigen. 3. trotseren.
J.H. van Dale (1898)
VERBLUFFEN - (verblufte, heeft verbluft), door gebluf uit het veld slaan, beschaamd maken : iem. verbluffen; ontmoedigen : hij was geheel verbluft; trotseeren. VERBLUFFING, v. het verbluffen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
