verbaasd - Bijwoord 1. als je iets vreemd vindt omdat je het niet verwacht had ♢ Verbaasd stond hij naar het afgebroken wiel te kijken. verbaasd - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van verbazen

verbaasd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-baasd 1. als je iets vreemd vindt omdat je het niet verwacht had ♢ verbaasd keek hij naar goochelaar Bijvoeglijk naamwoord: ver-baasd ... is verbaasder dan ... ...

bn. en bw. (-er, meer en meest verbaasd), (zeer) verwonderd: verbaasd over iets zijn.

adj. & adv., forheard, forsteld, forbaesd; ergens zeer — over zijn, earne net oer út kinne.

bn. bw. (-er, meer en meest—), in de spreekt, het gewone woord voor (zeer) verwonderd: daar sta ik van verbaasd; verbaasd over iets zijn ; iem. verbaasd aankijken; — verwondering uitdrukkend: verbaasde ogen opzetten ; — als tw., (thans w. g.) uitroep van grote verwondering: verbaasd! wat was dat!-, wel verb...

bn.; verbaasder, of meer verbaasd, meest verbaasd (erg verwonderd): verbaasd staan over.

VERBAASD - bn. bw. ontsteld, verwonderd: verbaasd over iets zijn; iem. verbaasd aankijken; — tw. uitroep van groote verwondering : verbaasd ! wat was dat ?; wel verbaasd! VERBAASDHEID, v. verwondering, verstomming, ontsteltenis; verbazing.