Wat is de betekenis van venijnig?

venijnig - Bijvoeglijk naamwoord 1. met een bedekte maar felle woede ♢ Het venijnige mens maakte weer pinnige opmerkingen. Woordherkomst afgeleid van venijn met het achtervoegsel -ig

venijnig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ve-nij-nig 1. op een ingehouden manier woedend ♢ zij kan zo venijnig uit de hoek komen 2. heel erg ♢ het is venijnig koud buiten Bijvoeglij...

adj. & adv., feninich, stikelich.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. vergiftig, thans vrijwel uitsl. tig.: bezield van haat en boosheid: lasterend: venijnige tongen; iem. venijnig aanzien, vol kwaadaardigheid : 2. (bw.) gemeen: dat kan zo venijnig zeer doen.

bn., bw. (1 vergiftig; 2 boos, bits; lasterend): 1 de schorpioen is een venijnig dier; 2 venijnige tongen; venijnig kijken.

(və'nijnəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. vergiftig : een -e slang. → slang. 2. boos, bits, lasterend : een -e tong.

bn. en bw. (-er, -st), 1. vergiftig, alleen fig.: bezield van haat en boosheid; 2. lasterend; 3. boos, gemeen: venijnig koud.

...