Wat is de betekenis van venijn?

venijn - Zelfstandignaamwoord 1. kwaadaardigheid, laster, vergift, moeilijkheid ♢ Het venijn zit hem in de details. ♢ In dit boek zat veel venijn naar de vorige regering.

[Fr. venin, van Lat. venenum] gif.

vergif; boosaardigheid; gif

s.n., fenyn (it).

...

o., 1. gif, vergif; 2. (fig.) zedelijk vergif, wat de betrekkingen der mensen vergiftigt, bederft: boosaardigheid: (spr.) geen erger venijn dan kwade, tongen: zijn venijn op iem. uitbraken, hem belasteren.

o. (Fr. venin [Lat. venenum]: vergif, smetstof; fig. laster): zijn venijn uitstorten.

(və’nijn) o. [Fr. < Lat. venenum, liefdedrank, ~ Venus] 1, Eig. (ver)gif, smetstof. 2. Metf. lastertaal) : zijn op iemand uitbraken; geen erger dan kwade tongen.

noemt men een stof, die alleen giftig werkt, wanneer zij in de bloedbaan gebracht wordt, doch onschadelijk is in het darmkanaal. Deze stoffen worden door dieren gevormd.