vakidioot
(1968) (min.) iemand die alleen verstand heeft of kan meepraten over dingen van zijn eigen vakgebied; een kleingeestige specialist die niet verder kijkt dan zijn (wetenschappelijke) neus lang is. In de jaren dertig van de twintigste eeuw noemde de schrijver Menno ter Braak zo iemand ook wel een vakdier en in de studententerminolgie van begin twinti...