Wat is de betekenis van urmen?

(1844) (< Westfr., Zaans ermen, zich arm roepen) (inf.) (met overdreven zelfmedelijden) klagen, zeuren, zaniken; tobben. • Toen ze over trouwe begon te urreme, was het tijd om op te stappe. (C. Borstlap: Een schip vaart uit. 1936) • Vergeet wat je zojuist in de krant gelezen hebt, anders loop je er de hele ochtend over te urmen. (Simo...

urmen - Werkwoord 1. (inerg) zeurend bezig zijn ♢ De peuter had slaap en urmde enorm.

(urmde, heeft geurmd). klagen, kreunen, zaniken : over iets urmen.

urmde, h. geürmd (urm = arm: wurmen, tobben; kleinzielig klagen): urmen over.

('urmɘn) (urmde, heeft geürmd) [ach arme roepen] klagen, tobben : -d, wurmend en stormend.

(urmde, heeft geürmd), 1. tobben; 2. zielig klagen.

URMEN - (urmde, heeft geurmd), tobben, klagen : over iets urmen.