Wat is de betekenis van URE?

ure - Zelfstandignaamwoord datief van uur, archaïsch|archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukking voorkomt

v -> Urbanus (In het westen van Vla.).

in deftige stijl en enkele uitdr. voor uur, zie ald.

v. uren: in deze plechtige ure; zie uur; men zegge niet: ten acht ure, te acht ure, maar: te acht uur of te acht uren; zegsw. te(r) elfder ure, zeer laat, bijna te laat, zie Matth. 20 : 1-16; te goeder, kwader ure, op het geschikte, op een ongelukkig ogenblik; zie uur.

('u:rɘ) v. (-n) → uur.

URE - in deftigen stijl voor UUR.

1. Hora. ropa. gal. heure: ital. hora: hisp. hora: ang. houre. 2. Oportunitas, commoditas. 3. siue ur, inquit Becanus, est temporis oportunitas: eo quödnihil hac sit adres gerendas maioris momenti. 4. Vicissitudo, mutatio ex alio in aliud. Goede ure om iemanden aen te spreken. Mollia tempora fandi, mollissima tempora fandi: cum quis ad colloqu...