Wiktionary (2019)
uitzending - Zelfstandignaamwoord 1. (media) het uitzenden van een programma van radio of televisie ♢ De uitzending werd onderbroken om het schokkende nieuws te melden. 2. het zenden van een persoon naar een verre post ♢ Zijn uitzending naar de oerwouden van...
Muiswerk Educatief (2017)
uitzending - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-zen-ding 1. het naar buiten sturen met een opdracht ♢ begonnen werd met een uitzending van verkenners 2. het door de lucht verspreiden van programma's ...
Getty Research Institute (1990)
uitzending - Transmissies van signalen, gewoonlijk in de vorm van programma’s bestaande uit beeld en/of geluid en openbaar gemaakt door middel van radio of televisie.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. het uitzenden: uitzending van diners; de uitzending van een programma; 2. dat wat (per radio) uitgezonden wordt: een zeer verzorgde uitzending.
Jozef Verschueren (1930)
v. (-en) 1. Eig. het uitzenden : van een radioprogramma. 2. Metn. wat uitgezonden wordt : een buitengewoon mooie (per radio).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v. (-en), 1. het uitzenden: uitzending van diners; de uitzending van een programma; 2. dat wat (per radio of televisie) uitgezonden wordt: een zeer verzorgde uitzending.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
