Wat is de betekenis van uitwendig?

uitwendig - Bijvoeglijk naamwoord 1. zich aan de buitenkant bevindend ♢ Zij leed aan een uitwendige infectie. Woordherkomst Samenstellende afleiding van uit en de stam van wenden met het achtervoegsel -ig Synoniemen extern

uitwendig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: uit-wen-dig 1. aan de buitenkant ♢ deze zalf mag je alleen uitwendig gebruiken Bijvoeglijk naamwoord: uit-wen-dig de/het uitwendige ... Synoniemen extern ...

Vanbuiten. Voorbeeld: uitwendige aambeien, uitwendige beschadiging, uitwendige geslachtsorganen, uitwendige lichaamsholten, uitwendig onderzoek, uitwendige oorontsteking Ook extern. Kijk ook bij inwendig.

aan die buitekant; uiterlik.

1. datgene wat aan de buitenkant van het lichaam gebeurt, zichtbaar is of verricht wordt (een onderzoek, als auscultatie, inspectie en percussie bijv.); 2. zo wordt in de geneesmiddelleer alles genoemd, wat niet door de mond (per os) wordt toegediend; zulke geneesmiddelen, (zalven, maar ook dus bijv. injectievloeistoffen en zetpillen), krijgen een...

adj. & adv., útwindich, uterlik, oan 'e bûtenkant.

...

[het accent wisselt], bn. bw., I. bn., 1. zich aan de buitenzijde bevindend, van buiten zichtbaar: uitwendige kenmerken ; de uitwendige gehoorgang, aan de buitenzijde van het trommelvlies; — een geneesmiddel voor uitwendig gebruik, op de huid en niet om in te nemen; naar buiten gekeerd: de uitwendige gedaante; — (...

bn., bw. (aan de buitenkant; uiterlijk): een geneesmiddel tot uitwendig gebruik, om op de huid te smeren; de uitwendige restauratie ener kerk; iets uitwendig verfraaien, van buiten; haar uitwendig voorkomen; Z.-N. uitwendige veiligheid van de Staat, naar buiten toe.