uitstulping
uitstulping - Zelfstandignaamwoord 1. plek die uitgestulpt is Woordherkomst Naamwoord van handeling van uitstulpen met het achtervoegsel -ing
Wiktionary (2019)
uitstulping - Zelfstandignaamwoord 1. plek die uitgestulpt is Woordherkomst Naamwoord van handeling van uitstulpen met het achtervoegsel -ing
Muiswerk Educatief (2017)
uitstulping - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-stul-ping 1. met een bochtje of bobbel naar buiten ♢ boven de band van zijn broek zie je een uitstulping Zelfstandig naamwoord: uit-stul-ping de uitstulping ...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. het (zich) uitstulpen; 2. plaats waar iets uitgestulpt is ; plaatselijke, veelal tijdelijke uittreding.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: