Wat is de betekenis van uitnemen?

(1970+) (inf.) voortdurend profiteren van anderen; klaplopen. Vnl. te Leiden. Zie ook: uitnemer*. • (Hans Heestermans: Leidens mooiste woord. 2007)

uitnemen - Werkwoord 1. (ov) vanuit iets een deel wegnemen ♢ De arts die de verkeerde nier uitnam mag weer aan het werk. Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en nemen(werkwoord)

Ook: redden Een manche of slem van de tegenpartij overbieden in de verwachting hiermee een betere score op het spel te boeken dan wanneer men de tegenpartij het contract laat spelen. Iemand die uitneemt is er zich van bewust dat zijn eigen contract waarschijnlijk niet gemaakt wordt. De beslissing om al of niet uit te nemen is sterk afhankelijk van...

v., útnimme.

(nam uit, heeft uitgenomen), 1. uit iets nemen: het ingewand uitnemen; (drukk.) de gekeerden uitnemen, de omgekeerd gezette letters uit het blok nemen; 2. (gew., Zuidn.) bijzonder, buitensporig zijn: hij kan mooi spelen, zie, het neemt uit; die jongen is vandaag zo stout, dat het uitneemt, alle palen te buiten gaat.

(nam uit, heeft uitgenomen) uit iets nemen : het ingewand -.

UITNEMEN - (nam uit, heeft uitgenomen), uit iets nemen; (drukk.) de gekeerden uitnemen, de omgekeerd gezette letters uit het blok nemen; ik zal er een uitnemen, uitzoeken; — (gew.) uitmunten : hij kan mooi spelen; zie, het neemt uit; die jongen is vandaag zoo stout, dat het uitneemt, alle palen te buiten gaat. UITNEMING, v.

Uitnemen, bw. ong. wegnemen, nemen of halen uit (iets); ik neem (krijg, trek) zooveel geld uit den pot, (in het spel). *-D, bn. en bijw. (-er, -st), uitmuntend. *-DHEID, v. gmv. voortreffelijkheid; voorkeur; hij is de man bij - (die door geen ander overtroffen wordt). *...NEMER, m., *...NEEMSTER, v. (-s), die uitneemt (inz. in het spel). *...N...