uitloper
(1979) (< Sur.) (scheldw.) iemand die seks buiten de deur zoekt; overspelpleger. • Wie kende Yusuf niet, die onverbeterlijke krent en geboren uitloper. (Bea Vianen: Geen onderdelen. 1979) • En dat zei ze tegen hem: naar poenta ruikje, jij uitloper! Niet eens het fatsoen om je na afloop te wassen. (Joost Zwagerman: De buitenvrouw. 1994...