Wiktionary (2019)
uitlating - Zelfstandignaamwoord 1. (ondoordachte)opmerking, mening ♢ Deze politicus is beroemd om zijn ondoordachte uitlatingen. 2. weglating ♢ Deze gecensureerde editie zit vol met uitlatingen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van ui...
Muiswerk Educatief (2017)
uitlating - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-la-ting 1. het ergens iets over zeggen ♢ zijn uitlatingen waren erg verrassend 1. daar wil ik geen uitlatingen over doen [daar wil ik niets over zeg...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. het uitlaten ; weglating (v. een of meer woorden); 2. het uitgelatene; 3. uiting, uitspraak.
M. J. Koenen's (1937)
v. uitlatingen (het weglaten of uitlaten; spraakk. ellips), b.v. goede morgen, d. i. ik wens u enz.
Jozef Verschueren (1930)
('uit) v. (-en) I. [→ uitlaten 1] het uitlaten. II. [→ uitlaten 2] 1. Algm. uitgelaten woorden. 2. Taalk. ellips : in ..goede nacht" is de “Ik wens u". III. [→ zich uitlaten 6] 1. Eig. het zich uiten. 2. Metn. geuite woorden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
