Wat is de betekenis van uiting?

uiting - Zelfstandignaamwoord 1. dat wat men uit, al of niet door woorden ♢ Een uiting van woede was het gevolg. Woordherkomst Naamwoord van handeling van uiten met het achtervoegsel -ing. Verwante begrippen betuiging, bewoording, gezegde, uitdrukking, zegswijze

uiting - zelfstandig naamwoord uitspraak: ui-ting 1. het laten blijken van iets ♢ dat wiebelen is een uiting van onrust Zelfstandig naamwoord: ui-ting de uiting de uitingen ...

Uiting (Eng: message form), ook vaak zonder meer ‘boodschap’ genoemd. De vormgegeven, gecodeerde, concrete boodschap. Ook wel: transmissiemodel.Voorbeelden: advertentie, politieke toespraak, omroepbericht, journalistiek artikel, opschrift, pictogram, verkeersbord, vlagsig- naal, telefax- of telexbericht, brief, commercial, sticker enz.

uiting is een in de communicatiewetenschap gebruikt begrip voor de gecodeerde, concrete boodschap, waaraan reeds ten behoeve van een bepaald medium vorm is gegeven. Voorbeelden: advertentie, radio- of TV-commercial, folder, omroepbericht (op radio, in een supermarkt of stadion), journalistiek artikel, sticker, telefax-bericht, enz.

uitdrukking; mededeling, openbaring.

s., utering.

...

v. (-en), 1. het uiten, uitdrukking: uiting geven aan zijn tevredenheid, die door woorden kenbaar maken; katten en honden brengen hun gemoedsbewegingen tot uiting door het rhythmisch bewegen van hun staart. 2. wat men uit, al of niet door woorden: al zijn uitingen waren kort en scherp; uitingen van welbehagen; uit sommige van zijn uitingen b...

v. uitingen, uitinkje (het uiten, het openbaren; mededeling): hij gaf uiting aan zijn vreugde, uitdrukking; hij deed ons uitingen over.