Wat is de betekenis van uitgemaakt?

uitgemaakt - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van uitmaken

bn., wat afgedaan, voldongen, beslist is: dit is een uitgemaakte zaak; dat is nog lang niet uitgemaakt.

bn. (zeker, vast) een uitgemaakte zaak, beslist, stellig.

('uit) bn. thans volkomen zeker, beslist, vast: dat is een -e zaak. Syn. → gewis,

bn., afgedaan, voldongen, beslist: dit is een uitgemaakte zaak.

UITGEMAAKT - bn. wat uitgemaakt, beslist is: dit is eene uitgemaakte zaak; dat is nog lang niet uitgemaakt.