Wat is de betekenis van uitdrukkelijk?

uitdrukkelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. met nadruk ♢ De docent had op de nadrukkelijkste wijze gezegd dat het huiswerk op tijd moest worden ingeleverd, toch hadden lang niet alle leerlingen dat gedaan. Woordherkomst Naamwoord van handeling van uitdrukken met het achtervoegsel -lijk...

uitdrukkelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: uit-druk-ke-lijk 1. duidelijk en met kracht ♢ ik heb je uitdrukkelijk verboden uit te gaan Bijvoeglijk naamwoord: uit-druk-ke-lijk ... is uitdrukkelijker dan ......

adj, & adv., útdruklik; (adv.), mei (krêft en) klam.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. duidelijk, bepaald, met zoveel woorden: hij heeft uitdrukkelijk verklaard, dat..., dat staat er uitdrukkelijk. 2. stellig, ten stelligste: een uitdrukkelijk bevel; iets uitdrukkelijk verbieden. UITDRUKKELIJKHEID v., bepaaldheid, stelligheid.

bn., bw. (met duidelijke woorden, op duidelijke wijze): een uitdrukkelijk bevel, iem. iets uitdrukkelijk verbieden, z. nadrukkelijk.

(uid'drukkələk) bn. en bw. (-er, -st) 1. stellig, bepaald : een bevel; iets opleggen. 2. met nadruk, met zoveel woorden : iets verklaren.

bn. en bw. (-er, -st), 1. duidelijk, bepaald, met zoveel woorden; 2. stellig, ten stelligste: iets uitdrukkelijk verbieden.

...