Wat is de betekenis van uitdraaien?

uitdraaien - Werkwoord 1. ~ op: uiteindelijk als resultaat hebben ♢ De werknemersorganisatie is bang dat de reorganisatie uitdraait op een massaontslag. ♢ Het zal wel op een teleurstelling uitdraaien. 2. (ov) door draaien iets ergens uit hal...

uitdraaien - regelmatig werkwoord uitspraak: uit-draai-en 1. resultaat hebben ♢ dat draait natuurlijk weer op ruzie uit 2. de knop omzetten zodat het niet meer werkt ♢ wil je het gas even uitdra...

- slecht/goed uitdraaien, slecht/goed aflopen. Zo'n stadsguerrilla kan slecht uitdraaien voor de Amerikanen en zou het tijdsbestek van de Amerikaanse plannenmakers ruim overschrijden. - HN, 24-09-2002.

Uitdraaien is de techniek om het been vanuit de heup buitenwaarts te draaien; karakteristiek voor het academisch ballet.

In de verb. slecht, lelijk uitdraaien e.d., een slechte, nadelige afloop hebben, slecht uitvallen, slecht aflopen; ook: tegen ient., iets uitdraaien, zich keren tegen -. ’t Is te hevig met die twee! Dat draait slecht uit! Dat zulde zien! TIMMERMANS, Anna-Marie 85 (1921). Ze meenden allemaal dat die pater een bisschop was...

v., útdraéije; zich ergens — (jin) earne útwine, it gat earne útwine.

...

(draaide uit, heeft en is uitgedraaid), I. onoverg., ten einde draaien: de tol is uitgedraaid, — (fig.) uitlopen: waarop moet dit alles uitdraaien? wat zal het einde van dit alles wezen? II. overg., 1. draaiende uithalen: een schroef uitdraaien; — (scherts.) iem. een poot uitdraaien, hem lelijk beetnemen of...

draaide uit, h. uitgedraaid (1 door draaien de toevoer [van petroleum, gas enz.] afsluiten; 2 iem. zijn betrekking listig ontnemen, iem. lozen; er uit werken): 1. draai het licht uit; 2. ze hebben hem er uitgedraaid; nog: waar zal dit op uitdraaien, mee eindigen, op uitlopen (met zijn); hij heeft er zich netjes uitgedraaid, zich weten te redden.