Wat is de betekenis van Uitbreken?

uitbreken - Werkwoord 1. ergatief zichzelf bevrijden uit gevangenschap ♢ De paarden waren uitgebroken uit de stal. 2. ergatief plotseling beginnen van een oorlog, ramp, ziekte e.d ♢ In 1967 stond de Derde Wereldoorlog op het punt om uit te breken....

uitbreken - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-bre-ken 1. er niet door getroffen worden, niet gepakt worden ♢ hij is uitgebroken uit de gevangenis 1. er even uitbreken [even iets anders gaan doe...

Uitbreken - ontsnappen uit het peloton. Fr. se tirer, lacher le peloton; Eng. to break away. Vandaar uitbreker: renner die demarreert.

Uitbreken is het plotseling omhoogschieten van een stagnerende koers staat bekend als uitbreken.

uitbreken: demarreren, ontsnappen uit het peloton.

Ontsnappen uit het peloton. Frans: se tirer; lacher le peloton. Engels: to break away. Vandaar ‘uitbreker’: renner die demarreert.

→ ontsnappen

uitbreken - Jargon uit de technische analyse om aan te geven dat een koers een bepaald steun- (naar beneden) of weerstandsniveau (naar boven) heeft doorbroken. In principe mag een voortgaande beweging in de richting van de uitbraak worden verwacht.

v., útbrekke; (van zweet), útslaen.