Wat is de betekenis van uitbrander?

uitbrander - Zelfstandignaamwoord 1. hevige berisping Woordherkomst afgeleid van uitbranden met het achtervoegsel -er Synoniemen schrobbering, standje, terechtwijzing, verwijt

uitbrander - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-bran-der 1. als iemand streng zegt dat je iets verkeerds hebt gedaan ♢ de jongen die het zakje naast de vuilnisbak gooide, kreeg een uitbrander Zelfstandig naamwoord: uit-bran-der ...

skerp berisping.

s., útbrander, -brommer, -skuorring, -rammeling, -heuveling, fodskuorring, feech (út 'e panne); een — krijgen, de wyn fan foaren krije; hij zal een — krijgen, it sil (op syn lân) waeije.

...

m. (-s), hevig standje, scherpe berisping: hij heeft een uitbrander gehad.

m. uitbranders (standje, strenge berisping): iemand een uitbrander geven, hem de mantel uitvegen; de knecht heeft een uitbrander gehad, gekregen.

('uid) m.(-s) strenge berisping : iemand een geven; hij heeft een gehad.

m. (-s), flink standje, scherpe berisping.