Wiktionary (2019)
tweestrijd - Zelfstandignaamwoord 1. conflict tussen twee mensen of groepen ♢ Zo ontstond er een tweestrijd tussen de aanhangers van de Vrije Fransen en het Vichy-regime. 2. competitie tussen twee mensen of groepen in de sport ♢ Een tweestrijd tussen viervoud...
Muiswerk Educatief (2017)
tweestrijd - zelfstandig naamwoord uitspraak: twee-strijd 1. moeilijke keuze tussen twee dingen ♢ we stonden in tweestrijd of we mee zouden gaan Zelfstandig naamwoord: twee-strijd de tweestrijd ...
Van Dale Uitgevers (1950)
m., tweegevecht; alleen fig., inwendige strijd, strijd met zichzelf, besluiteloosheid: in tweestrijd staan, niet weten wat te doen.
M. J. Koenen's (1937)
m. (strijd met zich zelf): zijn verstand en zijn gevoel brengen Jan in een tweestrijd; in tweestrijd staan.
Jozef Verschueren (1930)
('twe:) m. 1. Eig. tweegevecht. 2. Metf. inwendige strijd met zichzelf, besluiteloosheid : in staan; met zichzelf in zijn.
J.H. van Dale (1898)
Tweestrijd - m. tweegevecht; — inwendige strijd, strijd met zichzelven, besluiteloosheid: in tweestrijd staan, niet weten wat te doen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
