Wat is de betekenis van tweeklank?

tweeklank - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) een foneem dat uit twee klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan ♢ Het hedendaagse Standaardnederlands is relatief arm aan tweeklanken: er worden in het overgrote deel van het Nederlandse taalgebied drie tweeklanken gerealisee...

tweeklank - zelfstandig naamwoord uitspraak: twee-klank 1. combinatie van twee verschillende klinkers ♢ AU en EI zijn tweeklanken Zelfstandig naamwoord: twee-klank de tweeklank de tweekl...

(m.), diftong.

Tweeklank is een samenklank van twee gelijktijdig klinkende tonen (zie toon (2)).

diftong; twee klinkers die tot één lettergreep zijn samengevoegd, b.v. ui, aai, ooi, ieuw.

verbinding van twee of drie klinkers in een lettergreep.

s., twalûd (it).

m. (-en), (taalk.) diftong, ondeelbare, ongelijkmatige klank waarbij men van een klinker overgaat op een andere klinker of een halfvokaal: au, ai, ui, oei zijn tweeklanken (oe niet).

m. tweeklanken (diphthong): spraakk. indien binnen de grenzen van een klankgroep een klinker overgaat in een andere, spreekt men van een tweeklank; in boei, kooi, nieuw is een tweeklank, in riool, aria niet; de tweeklanken ai, ui, aau, eeu enz.