Wat is de betekenis van tuilen?

tuilen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tuil Woordherkomst tuil met uitgang -en

(tuilde, heeft getuild). in de vero. en gew. uitdr.: zijn tuil tuilen, zijn hoofd volgen, zijn eigen zin doen; vgl. Uittuilen.

('tuilən) (tuilde, heeft getuild) onbezonnen handelen. → tuil .

Tuilen - (tuilde, heeft getuild), onbezonnen handelen : zijn tuil tuilen, zijn hoofd volgen, zijn eigen zin doen.