Wat is de betekenis van tuien?

tuien - Werkwoord 1. (ov) met tuien vastzetten tuien - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tui

Tuien zijn kabels die worden gebruikt om stabiliteit te geven aan hoge smalle elementen zoals zendmasten of aan de pylonen op bruggen. Deze bruggen worden dan tuibruggen genoemd. (Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)

(tuide, heeft getuid), met tuien vastzetten; — (bouwk.) getuide topgevel, die door ijzeren staven gesteund wordt.

tuide, heeft getuid; met een touw vastbinden: een koe aan een paal tuien.

('tuiən) (tuide, heeft getuid) Scheepst. met tuien vastleggen, binden, tuier m. (-s) 1. Eig. hij die tuit. 2. Metn. paal om een tui aan te binden.

(tuide, heeft getuid), met tuien vastzetten; (bouwkunst) getuide topgevel, die door ijzeren staven gesteund wordt.

...

Tuien - (tuide, heeft getuid), (zeew.) met touwen vastzetten, vasthechten, binden.