Wat is de betekenis van trut?

1) (1873) (inf.) vrouwelijk schaamdeel. Trut is een klanknabootsend woord dat eigenlijk ‘weke brij’ betekent. Het geeft het geluid van kokende pap weer. • Trut, znw., v. — Bij 't gemeen voor Vrouwelijk schaamdeel, cunnus. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1903) • De sli...

trut - Zelfstandignaamwoord 1. (scheldwoord) (pejoratief) weinig aantrekkelijke en overdreven preutse vrouw ♢ Wat moet je toch met dat stel trutten? ♢ Omdat vooral (oudere) vrouwen graag achter het stuur van een DAF-wagen zaten, kreeg de auto in de volksmond de grov...

trut - zelfstandig naamwoord 1. scheldwoord voor stijf of vervelend meisje ♢ die trut wilde weer niet naar de disco Zelfstandig naamwoord: trut de trut de trutten het trutje...

stijve, preutse, onnozele vrouw. Het scheldwoord wordt tegenwoordig ook voor mannen gebruikt. In homotaal staat het bijvoorbeeld voor een ‘vrouwelijk type homoseksueel’ (zie Joustra). Trut is een klanknabootsend woord dat eigenlijk ‘weke brij’ betekent. Het geeft het geluid van kokende pap weer. In het Bargoens wordt het ge...

trut - (ook: trunte, truut), vrouwelijk geslachtsdeel; eig. ‘iets zachts, weeks’ (vgl. trot). Ook vermeld o.a. bij DE BO [1873]; CORN.-VERVL. [19O3] en BOLHUIS, Gabbert. [1937]. Er liggen een jongen en een meisje 196 op het land. En die jongen likt het meisje haar trut, WOLKERS, Oegstg. 194 [1965].Hierbij: truttentroep, enige vrouwen of...

...

v./m. (—ten), (gemeenz.) vrouwelijk geslachtsdeel; trage, langzame vrouw of meisje; (algemeen) onbetekenend, onaantrekkelijk, zeurig vrouwspersoon.

...

...