Wiktionary (2019)
trouweloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder trouw ♢ De trouweloze echtgenoot had zijn vrouw al vele malen bedrogen. ♢ De trouweloze ridder was een verrader van zijn meester. Woordherkomst afgeleid van trouw met het achtervoegsel -loos met...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (...lozer, -t), 1. geen trouw houdende, zonder trouw, verraderlijk: trouweloos verliet hij haar; trouweloos gedrag; — als eigenschap: een trouweloos karakter, geen trouw kennend, vals. 2. blijk gevend van, voortkomend uit het niet houden van trouw, verraderlijk: trouweloze daden; een trouweloze vlucht...
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw.; trouwelozer, -t; in geen opzicht te vertrouwen; vals; meinedig: een trouweloos karakter; trouweloos handelen.
Jozef Verschueren (1930)
('trouwəlo:s) bn. en bw. (...lozer, -t) 1. zonder trouw, oneerlijk, vals, slecht : een karakter. Syn. ➝ afvallig. 2. meinedig.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. of bw. (—lozer, trouweloost), zonder trouw, verraderlijk: trouweloos gedrag; als eigenschap; een trouweloos karakter; trouweloze daden.
J.H. van Dale (1898)
Trouweloos - bn. bw. (...zer, -t), zonder trouw, oneerlijk, valsch, slecht: een trouweloos karakter; meineedig. TROUWELOOSHEID, v. ontrouw; —, (...heden), ontrouwe, trouwelooze handeling.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
