Wat is de betekenis van troef?

troef - Zelfstandignaamwoord 1. (kaartspel) een kaart van een kleur die hogere waarde heeft dan andere kleuren ♢ Samen hadden zijn acht van de dertien troeven in handen. troef - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van troeven ♢ Ik ...

1. De kleur waarin het contract wordt gespeeld. 2. Een kaart van die kleur. Een ‘troef’ gaat boven alle kaarten van de andere drie kleuren. Zie ook:

troef - zelfstandig naamwoord 1. speelkaart die aangeeft welke figuur een hogere waarde heeft ♢ bij dit spelletje klaverjassen is schoppen troef 1. je laatste troef uitspelen [je laatste kans gebruiken]...

(de) - troefkrijgen, een pak slaag krijgen. - iemand troef geven, iemand een pak slaag geven.

1. Levenslust, kracht, pit, fut, energie; soms bep.: moed, opgewektheid; vooral in verb. als geen troef (meer) hebben; er zit (steekt) geen troef (meer) in iem. enz. Hij speelde op den doedelzak niet meer ... . Zelfs het teekenen verstopte stilaan in zijn vingeren. Er was geenen troef, geen muziek, geen vuur meer in, TIMMERMANS, Pieter Br...

troef - in de verb. troef in, troef uit, gebezigd ter plastische aanduiding van de ritmiek bij de geslachtsdaad (vgl. voor meer erotische termen uit het kaartspel o.a. bellebruiden, roemsteek, volte spelen). Wyl zy 194 op ’t dons Liep met haar minnaars vinken: En troef in, troef uyt, Op haar zachte luyt, Liet vrouw Venus snaaren klinken, WEYE...

troewe, kaartreeks wat as wenreeks verklaar word; getroef, troefkaart gooi; op sy plek sit; afransel; uitoorlê.

s., troef; — geven, matskje.

...