trillingen
trillingen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord trilling
Wiktionary (2019)
trillingen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord trilling
Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)
Trillingen zijn schadeoorzaken die ontstaan door zwaar vlieg- en wegverkeer, een aardbeving, of bijvoorbeeld een orgel. Door deze trillingen kan materiaal barsten. Als de verschillende lagen niet goed genoeg met elkaar verbonden zijn kunnen ze zelfs van elkaar losraken. (Middeleeuwse muurschilderingen in Vlaanderen / Buyle, M., Bergmans, A., 1994)
NOVA (1998)
Trillingen ontstaan in een geluidsbron. Bij een gitaar bijvoorbeeld zijn dat de snaren. Die trillingen hoor je.
Mark Nelissen (1996)
trillingen - Mechanisme van communicatie waarbij mechanische golven als signalen worden geproduceerd door een actor en per definitie worden opgevangen door eender welk lichaams¬deel van een reactor, met uitzondering van het oor. Indien het oor wel als ontvangend zintuig werkt, spreekt men van akoestische communicatie. Het is een weinig voorkomend m...
Winkler Prins (1949)
periodieke bewegingen om een evenwichtstoestand; z Amplitudo, Frequentie en Harmonische trilling.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
zijn heen en weer gaande bewegingen. Men neemt deze waar bij vaste lichamen, waarbij elk punt een eigen beweging heeft, als bij een stemvork. De beweging is het sterkst aan het uiteinde van de stemvork, en neemt naar binnen af. Indien bij vloeistoffen en gassen de verschillende punten trillende bewegingen uitvoeren, spreekt men liever van golven. O...
John Kooy (1933)
bewegingen, waarbij elk punt v/e lichaam zich periodiek om een evenwichtsstand beweegt, onderscheiden in longitudinale en transversale t.; b/d eerste beweegt zich de slingering i/d voortplantingsrichting, b/d tweede loodrecht daarop. Zij spelen een groote rol h/h onderzoek v. acoustische en elect. verschijnselen. Het uitgangspunt vormen de sinusvor...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
(natuurk.) zijn periodieke bewegingen om een evenwichtsstand. Bij een zgn. enkelvoudige of harmonische t. wordt het bewegende punt naar den evenwichtsstand getrokken met een kracht, die evenredig is met de uitwijkingen, d.i. de afstand tot den evenwichtsstand. De grootste uitwijking heet amplitudo en de tijd, die verloopt tusschen twee momenten, wa...
J. Kramer (1908)
In de natuur komen zeer vele gevallen voor van snelle, heen- en weergaande bewegingen, die onder den algemeenen naam van trillingen worden samengevat. Men heeft daarbij steeds te doen met krachten, die het trillend voorwerp naar een evenwichtsstand terugdrijven. Is de grootte dezer kracht steeds evenredig met de uitwijking, dan heeft men eene en...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: