Wat is de betekenis van Transitief?

transitief - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) overgankelijk 2. overdraagbaar ♢ In de wiskunde is een binaire relatie R over een verzameling X transitief, als steeds wanneer een element a gerelateerd is aan een element b en element b op zijn beurt weer gerelateerd is aan een element c, dat dan ook e...

transitief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: tran-si-tief 1. werkwoorden die altijd een lijdend voorwerp bij zich hebben ♢ het werkwoord 'ontmoeten' is transitief; het kan niet zonder lijdend voorwerp gebruikt worden Bijvoeglijk naamwoord: tran-...

zn overgankelijk werkwoord (vgl. intransitief).

overgankelijk; een lijdend voorwerp bij zich kunnend hebben (taalk.)

Als uit het feit dat een relatie tussen xen y en tussen y en z bestaat volgt dat zij ook tussen x en z bestaat, dan wordt zij transitief genoemd (is voorouder van). Als eruit volgt dat zij zeker niet tussen x en z bestaat, dan heet zij intransitief (is vader van). Als noch het een noch het ander eruit volgt dan heet zij niet-transitief (is dol op)....

oorgaande op ‘n ander; oorganklik.

overgankelijk (van werkwoorden).

[het accent wisselt] (<Lat.), I. bn., overgaande; (taalk.) transitieve werkwoorden, die een werking betekenen welke door een zelfstandigheid wordt ondergaan, of waardoor een zelfstandigheid wordt voortgebracht, dus die een lijdend voorw. bij zich kunnen hebben; II. zn. o. (...ven), transitief werkwoord. TRANSITO (It.), o., doorgang, doorvoer...

(Fr.), taalk.: overgankelijk; T. werkwoord; T.-ve vorm van een werkwoord.