Wat is de betekenis van transcendentie?

transcendentie - Zelfstandignaamwoord 1. bovenzinnelijkheid 2. (religie) het boven en buiten het zintuiglijk waarneembare zijn, betrekking hebbend op het goddelijke Woordherkomst afgeleid van transcendent met het achtervoegsel -ie Naamwoord van handeling van transcenderen met het achtervoegsel -entie

overgang naar het gebied van het bovennatuurlijke

v., het transcenderen ; bovenzinnelijkheid : de transcendentie Gods.

(filosofie) betekent letterlijk overschrijding (van Lat.: transcendere, overschrijden). De betekenis wisselt naar gelang de aard van datgene wat overschreden wordt. In de kennisleer kan transcendentie betekenen: de onafhankelijkheid van het voorwerp t.a.v. de kendaad; het staat tegenover de kendaad als iets zelfstandigs, overschrijdt het.Ten...

➝ Transcendent.

Dit woord is afgeleid van het Latijnsche werkwoord trans-scendere, overstijgen. Transcendent wil in de wijsbegeerte zeggen: het zinnelijke of het in de ervaring begrepene overschrijdende of te boven gaande. Transcendentie is een theologische term, waarmede wordt aangeduid dat God voor, boven en onafhankelijk van al het geschapene is! God is onbegri...

v., het overschrijden van bepaalde grenzen (m.n. die der ervaring); bovenzinnelijkheid; (theologie) het boven en buiten de wereld zijn: de transcendentie Gods. THEOLOGIE Met de term transcendentie wil de theologie aanduiden dat God niet een zijnde onder de zijnden is, maar zich van alle zijn onderscheidt als de geheel andere. Het begrip transcende...