Wat is de betekenis van transcendent?

UIT: Mensen kunnen heel wat leren van de bomen (Dr. Hans Ester, Rd.nl, 28 juni 2012) CONTEXT: "Wat ten slotte opvalt bij bomen: dat ze openstaan voor het hogere, het TRANSCENDENTE." : uitstijgend boven een bepaalde (zintuiglijke) grens; buiten- of bovenaards UITSPRAAK: [tran-sen-dent] WOORDFEIT: Transcendent gaat terug op het Latijnse...

transcendent - Bijvoeglijk naamwoord 1. buiten de ervaringswereld, niet met de zintuigen waarneembaar, bovenzinnelijk 2. ~ meditatie: meditatietechniek ontwikkelt door Maharishi Mahesh Yogi ♢ De stichting propageert de transcendente meditatie. 3. (wiskunde) van een getal, de eigenschap dat h...

transcendent - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: trans-sen-dent 1. wat boven en buiten de wereld staat ♢ God wordt beschouwd als transcendent 1. transcendente meditatie [waarbij je je lichaam probee...

[Lat. transcendens, -entis = o.dw van transcendere = trans-scandere = overklimmen] de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid overschrijdend, bovenzinnelijk, de stof overtreffend, niet begrensd (spec. van God).

bovennatuurlijk; de grenzen van de menselijke ervaringswereld te buiten gaande; niet door een algebraïsche vergelijking bepaalbaar (wisk.)

buiten de grenzen van de ervaring liggend. B.v.: volgens de Duitse wijsgeer Kant is de kennis van God een kwestie van geloof, niet van praktische ervaring, en daarom transcendent.

verheven; de ervaring te boven gaand; bovenzinnelijk.

(letterlijk: overstijgend, uitgaand boven) wordt heel in het algemeen gebruikt om datgene aan te duiden wat een bepaald gebied (een bepaalde ordej te boven gaat, er onafhankelijk van is of er althans niet geheel door wordt verklaard. Terwijl het in de Scholastiek gebruikt wordt om de begrippen aan te duiden die de verschillende categorieën (of...

1. transcendentaal; 2. alles overtreffend, voortreffelijk.