Wat is de betekenis van Trajectorie?

[Eng. trajectory] 1 baankromme van een punt dat zich beweegt; 2 baan van een projectiel; 3 (wisk.) kromme die alle krommen van een bep. stelsel op een voorgeschreven wijze snijdt, bijv. loodrecht.

baan van een zich bewegend punt (wisk.)

Weg die een luchtdeeltje in verloop van tijd aflegt. Met behulp van meteorologische modellen wordt een grafische uitvoer gemaakt, waarop, voor een aantal niveaus, is aangegeven welke route de luchtdeeltjes in een bepaalde tijd hebben afgelegd, waar ze vandaan komen en welke significante stijgende en/of dalende bewegingen ze hebben ondergaan. Op die...

(<Lat.), v. (...riën) (wisk.) baan van een zich bewegend punt; kromme die alle krommen van een stelsel op voorgeschreven wijze snijdt.

(< Lat. trajectus — overtocht; < traicere = oversteken). Wordt gebruikt voor: baan van een zich bewegend punt. Meer spec. voor: kromme, die alle krommen van een stelsel op voorgeschreven wijze snijdt.

(wisk.), benaming voor baan of baankromme. ➝ Orthogonaal.

Trajectorie - kromme lijn, die alle kromme lijnen van een stelsel onder een vasten hoek (isogonale tr.), in den regel onder een rechten hoek (orthogonale tr.) snijdt. B.v. de isogonale tr. van het stelsel lijnen door één punt zijn logarithmische spiralen; de orthogonale tr. van dit stelsel zijn concentrische cirkels.

Trajectorie noemt men in de meetkunde eene in een plat vlak gelegene kromme lijn, welke alle afzonderlijke kromme lijnen, die tot hetzelfde stelsel behooren, onder denzelfden hoek snijdt. Zoo is bijv. voor alle ellipsen, die dezelfde brandpunten hebben eene willekeurige hyperbool met dezelfde brandpunten de regthoekige trajectorie, namelijk de lijn...