topica
topica - Zelfstandignaamwoord 1. (f) leer van het opzetten van een redevoering of verhandeling, topiek 2. meervoud (medisch) uitwendig, plaatselijk werkende (topische) middelen
Wiktionary (2019)
topica - Zelfstandignaamwoord 1. (f) leer van het opzetten van een redevoering of verhandeling, topiek 2. meervoud (medisch) uitwendig, plaatselijk werkende (topische) middelen
N. Sillamy (1965)
(Grieks: topos = plaats). In de psychoanalytische theorieën is de topica de studie van de geestelijke structuur zoals deze bedacht is door Freud (samengesteld uit de 3 instanties: het → ‘Es’, het → ‘ik’ en het → ‘Super-ego’ en uit de verschijnselen die daar plaats hebben.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
noemden de oude Griekse en Romeinse rhetoren en grammatici de leer van de systematische rangschikking van zekere algemene begrippen, die bij het uitwerken van rhetorische voordrachten als leidraad voor het vinden en kiezen van doelmatige bewijzen moesten dienen. Zulk een algemeen begrip heette bij de Grieken topos, bij de Romeinen locus c...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Topica - leer van de „plaatsen” (topoi), de loci communes (gemeenplaatsen) of algemeene gezichtspunten, die bij de behandeling van een of ander thema (Eng. topic) moeten worden ingenomen, dienst doen bij het uitwerken van voordrachten door redenaars, in het bijzonder voor het kiezen van doelmatige bewijsgronden. Een T. (als deel van het Organon) is...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: