Wat is de betekenis van toom?

toom - zelfstandig naamwoord 1. teugel en bit waar je een dier mee leidt ♢ hij hield het paard aan de toom vast 1. in toom houden [in bedwang houden] Zelfstandig naamwoord: toom ...

buurtschap in de Noordbrabantse gemeente Budel, in 1840: 139, in 1890: 130 inwoners.

groep biggen behorend tot een worp.

tome, toestel, tuig van kopstuk, stang en teuels waarmee mens ‘n rydier bestuur of beheer.

1. T. of teugel is het verbindingstuk tussen de hand van de ruiter en het bit in de mond van het paard. Door de t. wordt de wil van de bestuurder op het paard overgebracht. de berijder bedient zich o.a. van de t. om zich aan het paard verstaanbaar te maken, de z.g. teugelhulpen (wenden, stilstaan, achterwaartsgaan, enz.;. Voor de teugelhouding bij...

s., team, bytling, biting; slecht naar de — luisteren (van paard), wreed op 'e team, wreed yn 'e bek, bekstallich wêze.

...

m. (tomen), 1. teugel, gebit en leireep van een rijdier: een paard bij de toorn leiden; — (fig.) (Zuidn.) met een zoet toompje, met een zacht lijntje ; — (fig.) in toom houden, bedwingen, beteugelen, inhouden, niet de vrije loop laten : zijn hartstochten, zijn tong in toom houden; een volksmenigte in toom houden;...

m. tomen, toompje; 1. teugel; gebit en leidsels: een paard bij de toom houden, leidsel; fig. in toom houden, bedwingen; de toom van een vlieger, lus; een hoed met brede tomen; 2. broedsel; ± 10 kippen met een haan; een toom Leghorns.