toevoeging
toevoeging - Zelfstandignaamwoord 1. datgene wat met een groter geheel verenigd wordt ♢ Hij maakte bij herlezing van zijn brief nog een kleine toevoeging. Woordherkomst Naamwoord van handeling van toevoegen met het achtervoegsel -ing.
Wiktionary (2019)
toevoeging - Zelfstandignaamwoord 1. datgene wat met een groter geheel verenigd wordt ♢ Hij maakte bij herlezing van zijn brief nog een kleine toevoeging. Woordherkomst Naamwoord van handeling van toevoegen met het achtervoegsel -ing.
Muiswerk Educatief (2017)
toevoeging - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe-voe-ging 1. het ergens iets bij doen ♢ door toevoeging van zout wordt het vlees minder bruin 2. datgene wat is toegevoegd ♢ deze toevoeging is e...
Ensie (2016)
Beslissing van de Raad voor Rechtsbijstand waarmee aan een rechtzoekende voor een bepaalde procedure een raadsman wordt toegewezen.
Prof. mr. C.J Loonstra (1992)
Zodra een verdachte vast zit om te worden verhoord, krijgt hij een advocaat toegewezen. Deze toewijzing noemen we toevoeging. De betreffende advocaat heeft zich voor deze activiteit opgegeven en wordt daarvoor ingeroosterd.
Van Dale Uitgevers (1950)
v., 1. handeling van toevoegen (in de versch. bet.): de toevoeging van een raadsman aaneen beklaagde geschiedt door de president der rechtbank uit de advocaten en procureurs; toevoeging van kunstmest aan de gewone baggermest; 2. (-en) toegevoegde zaak: onverkort, zonder enige beperking of toevoeging; op de verpakking...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: