Wat is de betekenis van toevlucht?

toevlucht - Zelfstandignaamwoord 1. plaats of persoon waar je bescherming kunt vinden ♢ Hij zocht zijn toevlucht in leugen en bedrog maar dat werkte natuurlijk helemaal niet. ♢ Het verlegen jongetje zocht zijn toevlucht bij zijn moeder toen hij voor het eerst...

toevlucht - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe-vlucht 1. iemand of iets waar je bescherming bij zoekt ♢ fijn dat ik mocht komen, jij bent mijn laatste toevlucht 2. plaats waar je schuilt ♢ de...

s., taflecht.

...

v., 1. persoon bij wie, zaak waarbij of plaats waar men bescherming, veiligheid, hulp enz. zoekt: God, onze toevlucht en onze kracht; zij was de troost en toevlucht van allen die haar kenden; dit middel was zijn laatste toevlucht; — wijkplaats, schuilplaats: de openbare leeszaal werd zijn toevlucht; — (-en) a...

v.; 1. wijk-, schuilplaats: nergens een toevlucht vinden; 2. toeverlaat, steun, hulp: God is een toevlucht voor de zijnen; zijn toevlucht tot.

('toe) v. (-en) I. Eig. wijk-, schuilplaats waarheen men vlucht: ergens een vinden. II. Metf. 1. hulp, steun: God is een voor de zijnen; tot iemand zijn nemen. 2. hulpmiddel: dat was zijn laatste -.

v./m., 1. wijkplaats, schuilplaats: de openbare leeszaal werd zijn toevlucht; (en) asiel: toevlucht voor daklozen; 2. troost, hulp, steun: bij haar zocht hij steeds troost en toevlucht; zijn toevlucht nemen tot, proberen.

Toevlucht - v. vlucht tot iem. of iets (om hulp, redding enz.): tot iem. zijne toevlucht nemen; (fig.) hulp, steun: zijne toevlucht nemen tot allerlei oneerlijke middelen; — wijkplaats, schuilplaats : ergens eene toevlucht vinden; dit middel was zijne laatste toevlucht, middel waarbij hij hulp zocht.