Wat is de betekenis van Toeven?

v., tôvje, toevje, poazje.

(toefde, heeft getoefd), (litt. t.) 1. (overg.) (veroud., nog gew.) laten wachten, ophouden, tegenhouden; 2. (overg.) (veroud.) ontvangen, onthalen, tracteren: Saartje, die met Mecca’s geurig vocht haar gasten toeft na ’t eten (Messchert); 3. (onoverg.) zijn voortgang onderbreken, niet verder gaan, zijn vertrek uitstellen,...

toefde, heeft getoefd; wachten, blijven, dralen: toef een ogenblik; ons toeft een vriendelijk onthaal.

('toevәn) (toefde, heeft getoefd) 1. blijven: hij zal niet lang -. 2. wachten: hem toeft een heerlijk onthaal. Syn. ➝ beiden.

(toefde, heeft getoefd), (ver)blijven.

...

Toeven - (toefde, heeft getoefd), blijven, wachten : ik zal niet lang toeven; — wachten, dralen, uitstellen : nu niet langer getoefd. TOEVING, v. het toeven.

zie Beiden.

Toeven, bw. gel. (ik toefde, heb getoefd), doen wachten, ophouden, doen blijven; onthalen. *-, ow. blijven wachten. *...VING, v. het toeven.