Wat is de betekenis van toevalligheid?

toevalligheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe'val-lig-heid 1. een onverwachte gebeurtenis of omstandigheid ♢ er is bij dit ongeluk geen sprake van toevalligheid Zelfstandig naamwoord: toe'val-lig-heid de toeva...

v., 1. verschijnsel of eigenschap, feit van het toevallig zijn: de toevalligheid van zijn bestaan; 2. (...heden) onverwachte, onvoorziene, toevallig optredende gebeurtenis of omstandigheid: een samenloop van toevalligheden.

v. -heden; het toevallige; wat bij toeval gebeurt.

v. (...heden) 1. Eig. het toevallig zijn. 2. Metn. toevallige gebeurtenis.

Adjectief: toevallig, doodtoevallig, stomtoevallig, onbestendig, casueel (ka...), occasioneel (okka...). Werkwoord: staatsloten verkopen, collecteren (koliek...), het lot werpen, het lot trekken, door het lot beslissen (uitmaken), uitloten, verloten, aflaten (Zn.), de loten splitten (splitsen), loten om iets, strootje trekken, lotj...

v., 1. feit van het toevallig-zijn: de toevalligheid van zijn bestaan; 2. (-heden) toevallig optredende gebeurtenis of omstandigheid: een samenloop van toevalligheden.

...