Wat is de betekenis van toevallig?

toevallig - Bijvoeglijk naamwoord 1. bij toeval , niet met opzet Woordherkomst afgeleid van toeval met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen incidenteel, stochastisch, bij toeval, toevalligerwijze

toevallig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: toe-val-lig 1. door een samenloop van omstandigheden ♢ ik heb hem toevallig ontmoet 2. zoals het nu eenmaal is ♢ toevallig ben ik de sterkste...

onvoorsiens.

adj. & adv., tafallich.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. niet-bedoeld, onvoorzien, bij toeval optredende: een toevallige ontmoeting; door een toevallige omstandigheid; — als bw.: toevallig treft het zo, dat de buren tegelijk met mij vertrekken; ik zag hem toevallig; — bepaaldelijk: zonder reden, onopzettelijk: een toevallig praatje; 2....

bn., bw.; bij toeval, onverwachts: een toevallige ontmoeting; ik zag hem toevallig.

(toe'vallәch) bn. en bw. (-er, -st) bij toeval: een -e ontmoeting; ik zag hem -.

...